;**“**还**能**用**,**废**不**了**。**”******&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**“**那**就**好**,**不**然**我**得**负**罪**一**辈**子**。**”******&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**二**人**相**互**搀**扶**着**起**身**,**随**后**看**了**眼**出**洞**的**众**人**,**还**行**,**损**失**比**较**小**。******&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**最**后**目**光**落**在**张**萱**儿**身**上**,**露**出**一**抹**安**心**的**微**笑**。******&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**“**你**.**.**.**还**笑**。**”******&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**张**萱**儿**看**二**人**惨**状**,**又**喜**又**怒**道**。******&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**“**只**要**你**没**事**就**好**。**”******&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**鲍**晴**天**说**了**一**句**,**赵**鸣**生**瞥**了**他**一**眼**:**“**怎**么**老**是**先**说**我**想**说**的**。**”******&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**“**你**.**.**.**我**.**.**.**。**”******&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**&**n**b**s**p**;**张**萱**儿**突**然**脸**色**有**些**红**,**她**忽**然**想**说**些**什**